UM BODYNAMIC - LÍKAMSMIÐAÐA SÁLMEÐFERÐ

Bodynamic á uppruna sinn í Danmörku á 7. áratug síðust aldar. Kenningarnar og aðferðafræðin þróuðust út frá  rannsóknum á hreyfiþroska  og sálrænum þroska barna og athugunum á upplifun fullorðinna þegar unnið var með tiltekna vöðva líkamans. 

“Lífsreynsla okkar speglast í vöðvaspennu líkamans: Hvernig við upplifum að okkur sé mætt af öðrum hefur mikil áhrif á það hvernig við mætum fólki.“

Börn fæðast með ákveðna forskrift að því hvernig þau skulu þroskast. Áætlun, mætti segja, um hvaða persónuleikaþættir eigi að virkjast á hverju skeiði. Þetta þroskaferli á sér stað í rökréttri röð. Hversu vel börnum vegnar á einu skeiði byggir að miklu leiti á því sem á undan er komið.  Það eru þarfir, kraftur og löngun barnsins sem knýr áfram þroska líkamans og virkjar vöðva þess.

Þegar barnið kemur með þarfir sínar og kraft fær það misjafnar viðtökur hjá foreldrum. Ákjósanlegt er að barnið upplifi að því sé mætt á sannan og sanngjarnan hátt; upplifi sterka og stöðuga tengingu til foreldra, að það sé séð og heyrt. Á þann hátt getur það þroskað með sér heilbrigð viðbrögð, sem er sveigjanlegur dansi milli eftirgjafar og mótstöðu.

Ef barnið upplifir að það megi ekki vera eins og það er, heldur verði að haga sér eftir þörfum foreldra sinna til þess að vera meðtekið, er líklegt að það bregðist við með uppgjöf. Þá lokar það á eigin þarfir til að halda lílfsnauðsynlegri tengingu við foreldrana. Þetta leiðir til þess að vöðvar sem virkastir eru á tilteknu þroskatímabili verða undirspenntir. Ef barn upplifir að því sé ekki mætt og fái ekki þau tengsl og nánd sem það hefur þörf fyrir, getur það brugðist við með mótþróa, læsingu og yfirspennu. Barnið lokar á tengslin og nándina og heldur fast í eigin þarfir. Þetta viðbragð veldur yfirspennu í þeim vöðvum sem eru virkastir á tilteknu þroskatímabili. 

Þessi sálræna spenna uppgjafar eða mótstöðu í vöðvum segir til um hvaða sálræna mótun átti sér stað í æsku, hún er hluti af varnarháttum okkar og bjargráðum sem eitt sinn gerðu gagn og vernduðu okkur gegn tengslarofi og tilfinningalegu álagi.

Hlutverk Bodynamic er að hjálpa fólki að verða sér meðvitað um varnarhætti sína og hversvegna þeir eru til komnir. Hvaða tilgangi þeir hafa þjónað í upphafi og að skoða hvort þeir séu að gera gagn eða ógagn í dag.

BODYMAP

Bodynamic hefur þróað aðferð til að mæla spennumunstur í vöðvum og setja fram í “Bodymap”. Bodymap er gagnlegt hjálpartæki í meðferð, þar sést í hve ríkum mæli innprentun uppgjafar eða mótstöðu situr í vöðvunum og gefur til kynna hvaða varnarhættir hafa mótast og hvenær.

ÞROSKASKEIÐ

Bodynamic kerfið flokkar þroskaskeið barnsins í sjö tímabil, frá fæðingu að unglinsárum. Á hverju skeiði leika ákveðnir vöðvar aðalhlutverkið og tengjast þeim þroskaverkefnum sem þá eru í aðalhlutverki. Hverju þroskaskeiði er skipt í tvennt, annað með einkenni uppgjafar og hitt með einkenni mótstöðu. Hvert skeið hefur sína ákjósanlega stöðu einhverstaðar í miðjunni, með aðgang að bæði eftirgjöf og mótstöðu.

ÞROSKATÍMABIL PERSÓNULEIKANS

11 HÆFNISÞÆTTIR SJÁLFSINS

Einn af þeim stöðum þar sem hægt er að sjá tengingu líkama og sálar er tungumálið. Til er fjöldinn allur af dæmum, t.d. standa við bakið á einhverjum, axla ábyrgð, fá í magann af hræðslu, pissa í buxurnar af hærðslu, missa fæturnar, sleppa tökunum, grípa eitthvað, hafa olnbogarými osfr. Samhengið er oft mjög augljóst, það getur hjálpað þeim sem vinna samþætt með líkama og sál að fá hugmyndir í meðferð.

Bodynamic kerfið hefur síðan á 8. áratug síðustu aldar unnið að því að kortleggja hliðstæður og samhengi milli líkamsbyggingar, hreyfimunsturs og vöðvaspennu annarsvegar og persónuleika og  “ég-færni” (ego function) hinsvegar.

11 Egó-færnisþættir skv. Bodynamic

    1. Tengsla-færni snýst að geta tengst og bundist öðrum og um að vera opinn og móttækilegur fyrir því að upplifa tengslin, bæði með því að gefa og þyggja. Hún snýst einnig um að taka á móti stuðningi og styðja við sig sjálfa.
    2. Stöðu-færni snýst um afstöðuna til lífsins og láta til sín taka, framkvæma, um afstöðu gagnvart gildum og normum, um að standa á eigin fótum og um að átta sig (tapa eða halda höfði).
    3. Kjarna-færni snýst um að getuna til að vera í tensglum við sjálfa sig, fylla sig út innanfrá, upplifa sjálfsvirðingu, virða og meta sitt eigið sjálf og geta verið maður sjálfur í mismunandi hlutverkum.
    4. Afmörkunar-færni snýst um að geta afmarkað sig í tengslum við aðra, í gegnum persónulegt rými, svæðisrými og félagslegt rými, hún snýst um að geta búið til rými fyrir sjálfa sig.
    5. Jarðtengingar og raunveruleikaskyns-færni snýst um að geta staðið á sínu, fundið fyrir rótfestu og stuðningi; hún snýst um að vera í samband við raunveruleikann og jafnframt í samband við andlegan veruleika.
    6. Jafnvægis-færni snýst um jafnvægið milli eigin tilfinninga, þráa og þarfa og væntinga annarra, um  jafnvægið milli þess að taka sig saman og sleppa tökunum, um jafnvægið milli þess að setja upp grímu og vera opin, um jafnvægið milli þess að vera maður sjálfur og meðlimur í hóp og um jafnvægið milli þess að stýra álagi og leysa það upp. 
    7.  Hugræn færni snýst um getuna til að átta sig, grípa eitthvað og skilja nógu vel til að standa fyrir það, um að beita vitrænum skilningi í mismunandi aðstæðum, skipuleggja og íhuga.
    8. Orkustýringar-færni snýst um að byggja upp, rúma og losa orku, stýra tilfinningum, rúma sjálfa sig, sýna sjálfstjórn og hafa tengingu við og tök á eigin næmi.
    9. Framkomu-færni gera sig gildandi í hlutverkum sínum, um drifkraft og upplifun á stefnu. 
    10. Samskipta-færni snýst um nálægð og fjarlægð í samskitpum; um að teygja eftir eftir ehinhverjum, grípa og halda í og draga að sér og halda þétt að sér; taka á móti og gefa frá kjarnanum; ýta frá (segja nei) og halda í fjarlægð; losa tökin og sleppa.
    11. Kynvitundar-færni snýst um hvernig manneskja upplifir, ber og tjáir kyn sitt, kynhneigð og næmni.